مراقبت های بعد از درمان هموروئید – از بین بردن درد و جلوگیری از عفونت بعد از درمان

افراد باید بعد از انجام هر روش درمانی یا جراحی یکسری نکات را رعایت کرده، انجام داده و در انجام آن ها کوتاهی نکنند زیرا این دستورالعمل ها و اقدامات تاثیر زیادی در روند بهبود افراد دارند. هموروئید که جزء بیماری های مقعدی به شمار می رود نیز از این قاعده مستثنا نبوده و بعد از درمان نیاز به رعایت نمودن برخی دستورالعمل ها و مراقبت های بعد از درمان هموروئید خواهد داشت که به طور معمول پزشک آن ها را قبل از درمان به طور کامل برای شما شرح خواهد داد. در این مقاله از شفا کلینیک ، بهترین کلینیک درمان بیماری های نشیمنگاهی در تهران این موضوع را برای شما شرح داده ایم.

مراقبت های بعد از درمان هموروئید چیست؟

پزشکان متخصص شفا کلینیک آنلاین انجام و رعایت دستورالعمل های ذیل را به افرادی که برای درمان همورئید اقدام کرده اند توصیه می کنند:

• چنانچه از لیزر برای درمان هموروئید بهره گرفته شده باشد نیاز به بستری بیمار نبوده و بلافاصله می تواند به منزل برود.
• داروهای تجویز شده را طبق دستور مصرف و به طور مرتب مصرف نمایید.
• طبق گفته های بهترین دکتر بیماری های نشیمنگاهی در تهران به منظور رعایت مراقبت های بعد از درمان هموروئید بهتر است افراد به مدت 1 روز بعد از جراحی با لیزر از انجام فعالیت های سنگین خودداری کرده و استراحت کنند.
• به منظور عدم تحریک ناحیه تحت درمان سعی کنید در روزهای ابتدایی فقط غذاهای آبکی و نرم همچون سوپ سبزیجات میل کنید.
• مصرف مواد غذایی حاوی فیبر زیاد را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
• به میزان کافی آب بنوشید.
• اگر بعد از جراحی احساس درد داشتید فقط از مسکن های تجویز شده توسط پزشک خود استفاده کنید.
• در صورت مشاهده قطرات خون بعد از جراحی نگران نشوید زیرا این امر کاملاً طبیعی است و جای هیچگونه نگرانی نیست.
• در روز به مدت 15 تا 20 دقیقه و روزی 2 الی 3 بار ، به منظور رعایت مراقبت های بعد از درمان هموروئید در تشت آب گرم بنشینید.
• از ایستادن و نشستن طولانی مدت بپرهیزید.
• حین اجابت مزاج جداً از زور زدن خودداری کنید.
• بر روی رینگ ها و بالشتک های نرم و مخصوص نشسته و از نشستن به روی سطوح سفت همچون صندلی های چوبی و پلاستیکی اجتناب نمایید.
• مصرف غذاهای چرب و به طور کلی چربی را در رژیم غذایی خود به حداقل برسانید.
• از استراحت مطلق خودداری کرده، ورزش کرده و فعالیت کافی داشته باشید.
• مصرف مواد غذایی پر ادویه را در وعده های غذایی خود کاهش دهید.

با رعایت مواردی که در مراقبت های بعد از درمان هموروئید به آن ها اشاره کردیم به درمان هر چه بهتر این بیماری کمک کرده و از بروز دوباره آن پیشگیری می نمایید.

5 علائم عفونت بعد از درمان هموروئید

عفونت بعد از درمان این بیماری نشیمنگاهی هرچند نادر است ، اما می ‌تواند عوارض جدی ایجاد کند. علائم عفونت بعد از عمل هموروئید شامل موارد زیر می‌ شود:

1. درد شدید و مداوم: اگرچه مقداری درد بعد از عمل هموروئید طبیعی است ، اما درد شدید و مداومی که به داروهای مسکن پاسخ نمی ‌دهد، می‌ تواند نشانه ‌ای از بروز عفونت باشد.
2. تورم و قرمزی: وجود تورم و قرمزی شدید در محل جراحی نشان ‌دهنده التهاب و عفونت است. این علائم ممکن است همراه با گرمی پوست در ناحیه باشد.
3. ترشح چرک: خروج ترشحات چرکی از محل جراحی یکی از علائم واضح عفونت بعد از عمل هموروئید است. این ترشحات ممکن است بوی ناخوشایندی داشته باشند و همراه با درد و تورم باشند.
4. تب و لرز: تب بیش از 38 درجه سانتی ‌گراد و لرز می‌ تواند نشانه‌ ای از عفونت سیستمیک بدن است. تب نشان ‌دهنده تلاش بدن برای مبارزه با عفونت است. از همین رو بهتر است در صورت مشاهده این علائم همراه با یکی از علائم فوق سریع به پزشک خود اطلاع دهید.
5. سختی و درد در دفع مدفوع : عفونت می ‌تواند باعث ایجاد درد شدید در هنگام دفع مدفوع شود. این درد ممکن است ناشی از التهاب و تورم ناحیه جراحی باشد.
6. تغییرات در ظاهر زخم : اگر زخم جراحی تغییر رنگ دهد یا به نظر برسد که بهبود نمی ‌یابد ، ممکن است عفونت رخ داده باشد. زخم عفونی ممکن است تغییر رنگ دهد و به جای بهبود ، بدتر شود.
7. احساس ضعف و خستگی : عفونت می ‌تواند باعث ضعف و خستگی عمومی شود. بدن در حال مبارزه با عفونت ، انرژی زیادی مصرف می ‌کند که منجر به احساس ضعف می ‌شود.
8. برای درمان عفونت بعد از جراحی همورئید باید از دارو های آنتی بیوتیکی که پزشک تجویز می کند استفاده کنید. به یاد داشته باشید که اگر نکات مراقبتی بعد از درمان را به خوبی رعایت کنید هیچ گاه این عارضه برای شما به وجود نمیاید.

مراقبت از زخم ها

مهم ترین نکته ای که در این بخش باید رعایت کنید این است که ناحیه مقعد را تمیز و خشک نگه دارید. پس از جراحی بعد از هر حرکت روده باید سه بار در روز در آب گرم حاوی صابون بنشینید. دوش گرفتن نیز تاثیر بسیار خوبی دارد. باید از پاک کردن مقعد با دستمال توالت پرهیز کنید ، چون جنس این دستمال ها پوست و زخم ها را تحریک می کند. پیشنهاد می شود از دستمال مرطوب بهره بگیرید.

بعد از درمان ،  طبیعی است که ترشحات ، مخاط خونی و مدفوع به طور ناخودآگاه از مقعد خارج شوند. امکان دارد این عارضه تا چند هفته ادامه داشته باشد. می توانید یک تکه گاز یا پارچه تمیز و استریل را روی این ناحیه قرار دهید تا لباس زیر کثیف نشود. اگر روی پوست متوجه قرمزی شدید که در حال تشدید و سرایت به بقیه مناطق بود ، زمانی که به تب دچار شدید و یا خونریزی شدید پیدا کردید باید سریعا با پزشک خود تماس بگیرید.

در صورتی که جراح برای شما آنتی بیوتیک تجویز کرده باشد ، باید به منظور رعایت مراقبت های بعد از درمان هموروئید ؛  طبق دستور آن را مصرف کنید. شما باید تا اتمام دوره این قرص ها را استفاده کنید و تنها به دلیل اینکه احساس می کنید بهتر شدید ، مصرف آن را قطع نکنید.

مدیریت درد

درد بعد از انجام هر نوع عمل جراحی چه درمانی و چه زیبایی طبیعی است و واکنش معمول بدن ما در مقابل آُسیب های وارده می باشد. درد بعد از انجام درمان بیماری های نشیمنگاهی به خصوص در زمان اجابت مزاج نسبتا شدید تر نیز خواهد شد. در چنین مواقعی پزشک دارو های مسکنی را برای شما تجویز خواهد کرد که در کنترل درد و ناراحتی تاثیر بسیار زیادی دارند. امکان دارد درد بعد از عمل شدید باشد ، مخصوصا با هر حرکت روده. هنگام ترخیص از بیمارستان برای شما داروهای مسکن تجویز می شود و نوع آن بستگی به نوع و گستردگی جراحی دارد. حتی امکان دارد کرم یا ژل موضعی نیز برای شما تجویز شود. استفاده از یخ و کمپرس سرد در مقعد می تواند درد و تورم را تا حد زیادی کاهش دهد. اگر هنگام نشستن احساس ناراحتی دارید ، سعی کنید روی یک بالش نرم بنشینید تا فشار روی زخم کم شود.

بیرون زدگی بعد از عمل هموروئید

یکی از نشانه هایی که اکثر مراجعین شفا کلینیک بعد از درمان با لیزر مشاهده می کنند و از این بابت می ترسند این است که بعد از درمان شاهد بیرون زندگی از مقعد دارند و این سوال را از پزشکان دارند که آیا این بیرون زدگی طبیعی است یا مجددا بواسير به وجود آمده است ؟ در این خصوص باید بگویم که گاها این بیرون زدگی ها مختصر و مخاطی هستند و نباید در رابطه با آن نگرانی خاصی داشت. اما در صورتی که این بیرون زدگی به مرور زمان و بعد از گذشت چندین هفته برطرف نشد باز هم جای نگرانی نیست و تنها لازم است مراقبت های بعد از درمان هموروئید را انجام دهید و از لگن آب گرم و پماد آنتی هموروئيد استفاده کنید. پس بهتر است حوصله کنید و از روش های مراقبتی استفاده کنید.

ترشحات بعد از عمل بواسیر

مراقبت های بعد از درمان هموروئید بسیار مهم و حیاتی هستند چرا که با رعایت کردن آن ها هم درد احساس شده کمتر می شود و هم از بروز دوباره ان جلوگیری می شود. یکی از مراقبت های بعد از درمان همورئید تمیز کردن ترشحات ناحیه مقعد می باشد. ترشحات مخاطی ، خونی یا مدفوع در بازه زمانی اولیه درمان بسیار شایع بوده و ممکن است تا یک هفته نیز ادامه داشته باشد. در چنین حالاتی نیاز است تا فرد از گاز استریل یا پد های بهداشتی استفاده کند و ناحیه تحت درمان را ضد عفونی کند.

چند روز بعد از عمل هموروئید میتوان رابطه داشت ؟

بله، به سوالاتی که می ‌پرسید، پاسخ دادن حق شماست! بعد از عمل هموروئید (بواسیر) ، بهتر است منتظر شفای کامل و بهبودی بیشتر باشید قبل از اقدام به هرگونه فعالیت جنسی ، از جمله رابطه جنسی باید توجه داشته باشید که هر عمل جراحی نیاز به زمان و استراحت برای بازسازی و بهبود کامل بدن دارد. عمل هموروئید ممکن است منجر به آسیب و تغییرات در منطقه مورد عمل شده و عملکرد جسمانی شما متأثر شود. بنابراین ، بهتر است از روند بهبود و پیشرفت بعد از عمل صبر کنید و پیروی از دستورات و راهنمایی پزشک خود را به جدیت ادامه دهید بعد از گذشت حدودا 2 الی 3 هفته شما می توانید اقدام به برقراری رابطه جنسی کنید. به طور کلی ، مراقبت های بعد از درمان بواسیر را به دقت مطالعه کنید و در صورت داشتن هرگونه سوال یا نگرانی، به پزشک معالج خود مراجعه کنید. آنها بهترین دانش و اطلاعاتی درباره وضعیت شما خواهند داشت و می ‌توانند راهنمایی شما را براساس وضعیت شخصیتان ارائه کنند.

یبوست بعد از عمل هموروئید

برخی از افراد فکر می کنند بعد از درمان بواسیر بدون رعایت نکات مراقبتی می توانند به زندگی نرمال خود بپردازند. اما این چنین نیست ، درمان هموروئید ممکن است در برخی موارد باعث بیماری یبوست شود. این مساله معمولاً به دلیل استفراغ داروها ، تغییرات در رژیم غذایی و کاهش فعالیت بدنی بعد از عمل رخ می ‌دهد. برای مقابله با یبوست بعد از درمان ، می ‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

1. مصرف آب به میزان کافی : مطمئن شوید که روزانه مقدار کافی آب می ‌نوشید. این بهترین راه برای حفظ رطوبت مداخل روده و سهولت در مدفوع کردن است.
2. تغییر رژیم غذایی : مصرف مواد غذایی حاوی فیبر بالا مانند سبزیجات ، میوه‌ ها ، حبوبات و غلات کامل به افزایش حجم مدفوع کمک می ‌کند و از یبوست جلوگیری می‌ کند.
3. انجام فعالیت بدنی : فعالیت بدنی معتدل مانند پیاده ‌روی روزانه به بهبود عملکرد روده و جلوگیری از یبوست کمک می ‌کند.
4. استفاده از ملین‌ها : در صورت نیاز، می ‌توانید از ملین‌ ها یا مکمل ‌های غذایی حاوی فیبر استفاده کنید. اما قبل از استفاده ، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

در هر صورت ، اگر یبوست شدید تا چند روز ادامه دارد یا با درد شدید ، خونریزی یا تهوع همراه است ، حتماً به پزشک خود مراجعه کنید.

بهترین داروی بواسیر چیست ؟

به طور کلی ، چند نوع دارو برای درمان این عارضه استفاده می‌ شود، به ویژه بسته به شدت بیماری و علائمی که فرد تجربه می ‌کند. در اینجا چندین داروی رایج برای درمان بواسیر ذکر شده است:

1. کرم‌ ها یا پماد های موضعی: اینها مستقیماً بر روی منطقه مبتلا به بواسیر استفاده می‌ شوند تا از علائمی مانند خارش، سوزش و التهاب راحتی بخشی دهند. آنها ممکن است شامل موادی مانند هیدروکورتیزون (برای کاهش التهاب) ، لیدوکائین (برای بی ‌حسی محل و کاهش درد) باشند.

2. پماد های مقعدی: این ها به طور مستقیم در رکتوم وارد می ‌شوند و می‌ توانند به کاهش التهاب و راحتی بخشی از علائمی مانند درد و خارش کمک کنند. پماد های مقعدی ممکن است شامل موادی مانند آنچه در کرم های موضعی استفاده می ‌شود، باشند.

3. داروهای ضد درد خوراکی: داروهای ضد درد مانند استامینوفن (تایلنول) یا ایبوپروفن (آدویل ، موترین) می‌ توانند به کاهش ناراحتی مرتبط با بواسیر کمک کنند.

4. ملین‌ های مدفوع: این داروها به نرم کردن مدفوع کمک می ‌کنند، که باعث می ‌شود زمان عبور مدفوع آسان ‌تر شود و فشار در زمان دفع کاهش یابد. این می ‌تواند به پیشگیری از تحریک بیشتر بواسیر کمک کند.

5. مکمل ‌های فیبر: مکمل‌ های فیبر مانند اسفناج یا متیل‌ سلولز می ‌توانند به افزودن حجم به مدفوع و ترویج حرکات روده منظم کمک کنند، که می ‌تواند خطر یبواسیر و متورم شدن آن را کاهش دهد.

مهم است که توجه داشته باشید که این داروها ممکن است به کاهش علائم و ترویج بهبود کمک کنند، اما ممکن است برای بواسیر موجود، درمان دائمی ارائه ندهند. در برخی موارد، بواسیر های شدیدتر یا مستمر ممکن است نیاز به روش های پزشکی مانند برش ، اسکلروتراپی یا حتی برداشتن جراحی داشته باشد. بهتر است با یک متخصص پزشکی مشورت کنید تا تشخیص دقیق و طرح درمان مناسبی برای شرایط خود را دریافت کنید.