تنگی مقعد یکی از دردناک ترین عارضه های مقعدی است که به دلایل متعددی از جمله مشکلات عضلات مقعد به وجود می آید. این عارضه طبیعی نبوده و ممکن است باعث درد، ناراحتی و اختلال در عملکرد طبیعی روده شود؛ بنابراین در ادامه از این مقاله همراه ما باشید تا به بررسی دقیق این عارضه و نحوه درمان آن بپردازیم.
تنگی مقعد چیست؟
تنگی مقعدی به حالتی گفته می شود که فرد هنگام اجابت مزاج دچار درد شدید ، سوزش ، خارش و التهاب شود . البته که تنگ شدن مقعد سبب سخت خارج شدن مدفوع نیز می شود و همین موضوع سبب تکه تکه شدن مدفوع و یا تشخیص اشتباه توسط بیمار می شود.
علائم تنگی مقعد چیست؟
به صورت کلی علائم بیماری تنگی مقعد وابسته به علت بروز آن متفاوت است ؛ اما این عارضه علائم بسیار دردناک و شدیدی به دنبال دارد که ممکن است موجب اختلال در فرایند بدن نیز شود. برخی از این علائم عبارت اند از:
- یبوست مزمن: سختی در هنگام اجابت مزاج و درد مقعدی که گاهی اوقات با خونریزی همراه است.
- درد شدید هنگام دفع: یکی از شایع ترین نشانه های تنگی مقعد ، ، احساس درد و سوزش حین و بعد از دفع مدفوع است.
- مدفوع باریک: کاهش قطر مدفوع به دلیل کاهش قطر مجرای مقعدی که یکی از شایع ترین علائم این عارضه به شمار می رود
- خونریزی مقعدی: خونریزی مقعدی به خصوص هنگام اجابت مزاج از دیگر علائم رایج تنگی مقعدی به شمار می رود.
البته که علائم این بیماری ممکن است با سایر بیماری های مقعدی نیز اشتباه گرفته شود ؛ بنابراین توصیه می شود که برای تشخیص دقیق این بیماری حتما با پزشک مشورت کرده و از خود درمانی شدیدا پرهیز کنید.
علت تنگی مقعد
علت های بیماری تنگی مقعد بسیار متعدد هستند و گاهی حتی فرد به تنگی مقعدی مبتلا نیست و به اشتباه آن را تشخیص می دهد. بنابراین کلی ترین علت های تنگ شدن دریچه رکتوم عبارت اند از:
- جراحی های ناحیه مقعد: انجام جراحی هایی مانند درمان هموروئید یا فیشر ممکن است به ایجاد اسکار و در نهایت تنگی منجر شود. می توان گفت این یکی از رایج ترین علت های تنگی مقعدی به شمار می رود.
- بیماری های التهابی روده: بیماری هایی مانند کرون و کولیت اولسراتیو می توانند باعث ایجاد زخم و کاهش انعطاف پذیری دیواره مقعد شده و در نهایت فرد به عارضه تنگی مقعدی مبتلا شود.
- زخم های ناشی از آسیب فیزیکی: صدمات فیزیکی یا جراحت های مکرر در این ناحیه ممکن است عامل دیگری برای بروز تنگی مقعد باشند.
- عفونت های شدید: اگر انواع عفونت های ناحیه مقعد به درستی درمان نشوند، ممکن است منجر به تشکیل بافت اسکار شوند. (البته که این عارضه بسیار نادر است اما با این حال امکان پذیر )
از کجا بفهمیم تنگی مقعد داریم؟
تشخیص این عارضه توسط خود شخص بیمار امکان پذیر نبوده و می بایست حتما پزشک و جراح آن را بررسی و معاینه کند. این عارضه به دلیل دارا بودن شرایط و علائم مشترک با سایر بیماری های نشیمنگاهی ممکن است اشتباه گرفته شده و همین موضوع سبب انجام خود درمانی اشتباه شود. در نتیجه توصیه میشود که در صورت بروز هرگونه علائم مقعدی حتما به پزشک مربوطه مراجعه شود. همچنین به منظور پیشگیری از این عارضه توصیه می شود که بهداشت ناحیه مقعد به خوبی رعایت شده و از غذاهای حاوی فیبر بیشتری استفاده کنید.
نحوه درمان تنگی مقعد
به طور کلی درمان تنگی مقعد ؛ وابسته به نوع بروز آن ممکن است متفاوت بوده و به همین دلیل است که نباید به صورت خود سرانه از تکنیک های درمانی استفاده کرد. اما با این حال روشهای کلی درمان این عارضه شامل:
- استفاده از پمادها و داروهای موضعی: استفاده از پماد برای تنگی مقعد یکی از اولین گزینه ها در درمان موارد خفیف است. این پمادها معمولاً حاوی ترکیبات نرم کننده و ضد التهابی هستند که به کاهش درد و افزایش انعطاف پذیری دیواره مقعد کمک می‌کنند. همچنین دسته ای از این دارو یا پماد ها شامل بی حس کننده های قوی مقعدی می باشند که ناحیه مقعد را موقتا کاملا بی حس می کنند.
- دیلاتاسیون: این روش شامل استفاده از ابزارهای خاص برای افزایش قطر مجرای مقعد است. این روش معمولاً در شرایطی که تنگی شدید نباشد، به کار می رود. البته که این تکنیک درمانی نیز می بایست تحت نظر پزشک تشخیص و تجویز شود.
- جراحی: در موارد شدید و حاد تر، جراحی ممکن است تنها گزینه موثر باشد. به طور کلی ، این جراحی معمولاً با هدف برداشتن بافت اسکار و بازسازی مجرای مقعد انجام می شوند.
- تغییر سبک زندگی: تغییر در سبک رژیم غذایی و مصرف فیبر می تواند موجب جلوگیری از یبوست و کاهش فشار روی ناحیه مقعد شود.
دیدگاه خود را بنویسید